Powiedzenie „Kto nie słucha rad, nie starzeje się” ostrzega przede wszystkim, że osoba bez pokory rozważenia rady kogoś rozsądnego, jest narażona na niepowodzenie swojego celu, niezależnie od zakresu. Po drugie, uczy, że mądrze jest umieć słuchać i że to gwarantuje dobry rozwój życia. Istnieją odmiany powiedzenia, takie jak „Kto nie słucha rad, nie starzeje się”.
Jest używany jako ostrzeżenie dla tych, którzy są aroganccy lub nie są zainteresowani radą innych. Dlatego zwykle pojawia się po akcie poradnictwa, a rzadko przed. Doradca rozumie, że dana osoba działa wbrew własnemu dobru i jest w stanie przewidzieć, że jego zachowanie nie przyniesie mu dobrych rezultatów. Dlatego widząc, że upór radzącego się skłania go do myślenia o swojej przyszłości.
W tym powiedzeniu zebrano kilka pozytywnych wartości. W pierwszej kolejności w powiedzeniu ceni się doświadczenie doradcy, który już doświadczył podobnych sytuacji i przezwyciężył je lub nauczył się od nich.
Inną wartością, którą stara się promować, jest pokora, która przejawia się w chęci wysłuchania, oceny otrzymanych rad i zastosowania ich w praktyce, gdy jest to konieczne. Wreszcie powiedzenie to buduje z tego zasady mądrości, której symbolicznym obrazem jest starość, „starzeć się”.
Musimy pamiętać, że w starożytności uważano ludzi starszych za mądrych, ponieważ przeciętna długość życia była bardzo krótka. Wierzono, że starzenie się było oznaką umiejętności życia, zarówno pod względem nagromadzonego doświadczenia, jak i pod względem duchowym i fizycznym.
Tak więc powiedzenie to nie tylko wskazuje w kierunku przedłużenia życia i osiągnięcia sukcesu, ale jest także symbolicznym obrazem, że tylko słuchając można stać się mądrym. Mądrość łączy zatem elementy zawarte w powiedzeniu: pokorę i chęć słuchania.
Zobacz także Nikt nie wykłada na czyjejś głowie.
