Czym są znaki muzyczne i ich znaczenie:
Symbole muzyczne lub znaki muzyczne to seria znaków graficznych, które reprezentują dźwięki i wartości muzyczne i służą do pisania muzyki.
Każdy znak pełni inną funkcję, może więc wskazywać elementy takie jak wysokość dźwięku, czas trwania, puls, rytm, tonacja, dynamika itp.
Dokumenty, w których napisana jest muzyka, nazywane są „partyturami”. Zobaczmy przykład wyniku:
Personel
Partytura składa się z kilku linii zwanych pięcioliniami. Każda pięciolinia składa się z 5 równoległych do siebie poziomych linii, w których zapisane są nuty wskazujące wysokość i czas trwania dźwięku.
Linie pięciolinii są ponumerowane od dołu do góry. Dlatego dolna linia odpowiada pierwszej linii, a górna linii piątej.
Na pięciolinii każda linia i każda przestrzeń między liniami jest nazwana na podstawie nuty opartej na odnośniku określonym przez klucz wiolinowy. Nazwy nut to siedem: robić, re, mi fa, sol, la y si.
Lokalizacja nut na pięciolinii według klucza.
Klucze
Na początku każdej pięciolinii dodawany jest znak, który wskazuje czytelnikowi, jaka będzie notatka odsyłająca do odczytania linii pięciolinii. Ten znak nazywa się kluczem.
Istnieją trzy główne klucze. Zgodnie z ich pozycją, to znaczy zgodnie z wierszem, w którym się znajdują, nadają temu wierszowi swoją nazwę, ustanawiając odniesienie do odczytania pozostałych nut zarówno w górę, jak i w dół.
Potrójny klucz wiolinowy
Ten klucz jest używany do reprezentowania dźwięków od środkowej oktawy w górę (średniej i wysokiej) i jest często najbardziej znany. Klucz wiolinowy znajduje się na drugim wierszu pięciolinii, czyli jest napisany „w drugim”. Tak więc druga linia zostanie nazwana słońcem i z niej zostaną utworzone pozostałe nuty. Na przykład następną spacją będzie a, a poprzednią f (aby zobaczyć nuty w kluczu wiolinowym zobacz ramkę "Położenie nut na pięciolinii według klucza").
Symbol wiolinowy
Klucz basowy
Klucz basowy reprezentuje dźwięki od środkowej oktawy w dół (środek i bas). Zwykle jest używany na czwartej pozycji, chociaż ostatecznie jest używany na trzeciej pozycji.
Symbol klucza basowego w czwartym
klawisz C
Ten klucz jest używany do reprezentowania dźwięków niektórych typów instrumentów, które mają mniej popularne stroje, takich jak fagot, puzon tenorowy, trąbka itp. Może być stosowany na trzeciej lub czwartej pozycji laski.
Symbol klucza i jego lokalizacja w trzecim
Symbol klucza C i jego czwarta lokalizacja
Zobacz także Muzyka.
Figury
Na liniach i odstępach pięciolinii umieszczone są znaki zwane „cyframi” wskazujące czas trwania nuty, które nazywamy okrągłymi (co jest reprezentowane przez cyfrę 1), białym (2), czarnym (4), ósemką ( 8), szesnastka (16), bezpiecznik (32) i półbezpiecznik (64).
Maksymalna jednostka czasu trwania to runda, która dzieli się na dwie białe, ta na dwie czarne i tak dalej. Przyjrzyjmy się poniższemu obrazowi, który obejmuje zakres od rundy do szesnastej nuty:
Cisza
Tak jak są te liczby, które reprezentują czas trwania dźwięku, istnieją również znaki, które reprezentują czas trwania ciszy. Mamy więc ciszę okrągłą, ciszę białą, ciszę czarną, ósemkę, szesnastkę, fusę i półrozmytą ciszę. Czas trwania ciszy jest taki sam jak na odpowiednich rysunkach.
Czas muzyczny
W muzyce, która podąża za określonym rytmem, pięciolinia jest podzielona na takty, które są reprezentowane przez prostopadły „takt”. Gdy utwór dochodzi do końca sekcji, stosuje się podwójny takt, a gdy kończy się utwór muzyczny, stosuje się podwójny takt, w którym ostatnia linia jest grubsza.
Każdy takt muzyczny składa się z określonej liczby jednostek czasu, które są zwykle wskazywane na początku pięciolinii lub przy każdej zmianie taktu taktu.
Ta ilość jednostek czasu jest reprezentowana przez ułamek na początku pięciolinii. Dolny wskaźnik będzie wyrażał rodzaj figury, a górny maksymalną liczbę tej figury.
Na przykład: jeśli takt wynosi 3/4, oznacza to, że w każdym takcie będą trzy ćwierćnuty lub cyfry odpowiadające łącznej wartości trzech ćwierćnut. Podstawową jednostką miary będzie ćwierćnuta.
Trzeba to powtórzyć tylko wtedy, gdy nastąpią zmiany pulsu. W przeciwnym razie ułamek zostanie użyty tylko raz w całym kawałku.
Lewy owalny: pasek separatora kompasu. Prawy owalny: podwójny pasek, wskazujący koniec partytury.
Zmiany
Zmiany to znaki, które są umieszczane przed nutą, aby wskazać, że należy ją zmienić o pół tonu lub nawet o cały ton.
Symbol # (ostry) wskazuje, że nuta wznosi się o pół kroku. Jeśli nuta ma iść w górę o pełną tonację, stosuje się podwójny krzyżyk (patrz tabela).
Symbol ♭ (płaski) oznacza, że nuta spada o pół tonu. Jeśli nuta ma spaść o pełną tonację, stosuje się podwójne bemol (patrz tabela).
Symbol ♮ (naturalny) usuwa poprzednią istniejącą zmianę.
Pełne symbole zmian można zobaczyć w poniższej tabeli:
Kluczowe podpisy
Sygnatury kluczy wskazują tonację, w której znajduje się utwór muzyczny. Są one reprezentowane tuż po kluczu. Do ich przedstawienia używa się symboli znaków chromatycznych: ostrych i płaskich.
Jeżeli na początku taktu nie ma żadnej zmiany, utwór może odpowiadać tonacji C-dur lub moll (eolski).
