Czym jest indywidualizm:
Indywidualizm można zdefiniować jako skłonność do myślenia i działania według własnych kryteriów podmiotu, z całkowitą niezależnością od determinacji społecznych, zewnętrznych wobec jego osoby.
W tym sensie indywidualizm broni godności moralnej jednostki, to znaczy pojedynczej osoby, w odniesieniu do kontekstu społecznego, który może na nią w jakiś sposób wywierać presję. Podobnie indywidualizm przeciwstawia się kolektywizmowi, w którym opinia zbiorowości lub wspólnoty staje się kryterium określania losu tworzących ją jednostek.
Jednak w zależności od kontekstu historycznego indywidualizm może mieć różne znaczenia. Zwłaszcza od drugiej połowy XX wieku do chwili obecnej, wraz z triumfem konsumpcjonizmu, indywidualizm interpretowany jest jako tendencja do izolowania się od społeczeństwa i jego wartości oraz tendencja do myślenia i działania nie tylko ze względu na własne interesy. , ale osobistych przyjemności i samozadowolenia.
Innymi słowy, w potocznym rozumieniu indywidualizmu rozumiany jest jako połączenie egoizmu, narcyzmu, hedonizmu i konsumpcjonizmu. Postrzegany w ten sposób indywidualizm nie stanowi obrony godności moralnej, ale niepewny sposób życia, który odczłowiecza ludzi.
Indywidualizm w filozofii
W filozofii indywidualizm jest określany jako nurt filozoficzny, w którym broni się wolności, autonomii i partykularnych praw podmiotu nad mandatami społeczeństwa lub państwa.
W tym sensie tak wyrażony indywidualizm broni prawa osoby do swobodnego myślenia, do samodzielnego określania swojego przeznaczenia i działania według własnych kryteriów, nie implikując naruszenia praw i kryteriów innych.
Indywidualizm w ekonomii
Wszystkie te teorie, które bronią ekonomicznego samostanowienia jednostek przed narzucaniem im przez państwo i społeczeństwo, są uważane za indywidualistyczne. W nich można rozpoznać liberalizm.
- Konsumpcjonizm.
- Egoizm.
- Liberalizm.
