Zaimki osobowe: czym są, czym są, klasy i przykłady

Czym są zaimki osobowe?

Zaimki osobowe to słowa o charakterze gramatycznym, które reprezentują uczestników przemówienia, niezależnie od tego, czy są to ludzie, zwierzęta czy rzeczy.

Funkcją zaimków osobowych jest zastępowanie nazw bytów osobami gramatycznymi. Na przykład: „Mildred przyniosła obiad” / „Przyniosła obiad”.

W zaimkach osobowych pierwsza osoba odnosi się do nadawcy wiadomości; druga osoba odnosi się do odbiorcy, a trzecia do tego, o czym się mówi. Na przykład: „Ostrzegałem cię: nie można mu ufać”.

Dwa istnieją rodzaje lub klasy zaimków osobowych: akcentowane zaimki osobowe i nieakcentowane zaimki osobowe.

Tonic zaimki osobowe

Zaimki osobowe toniczne to te, które mogą funkcjonować jako podmiot, atrybut lub termin przyimkowy. Nie muszą im towarzyszyć czasowniki, więc można je oddzielić frazami podrzędnymi.

Zaimki toniczne w zależności od tematu lub atrybutu

	Pojedynczy	Liczba mnoga	Przykłady (temat)	Przykłady (atrybut)
Pierwsza osoba	mnie	my, my	Pójdę na imprezę. Stawiamy na zmiany.	Jesteśmy odpowiedzialni.
Druga osoba	ty ty ty	ty ty ty	Osiągniesz swoje cele. Jesteś bardzo elegancki. Jesteś wyjątkowy.	Najlepszy byłeś ty.
Trzecia osoba	on ona ono	oni, oni	Przyjechała wcześnie. Nie martw się o to. Mogą przyjść.	Problemem są oni.

Zaimki „ja”, „ty” i „ty” są wspólne dla płci. Pozostałe zaimki wskazują oba warunki: rodzaj (żeński i męski) oraz liczbę.

Zaimki toniczne jako termin przyimkowy.

	Pojedynczy	Liczba mnoga	Przykłady
Pierwsza osoba	ja, ze mną	my, my	Mnie wystarczy jedno jabłko. W weekend pójdziesz ze mną do parku. Wyglądają jak my.
Druga osoba	ty, z tobą, ty	ty ty ty	Kupiłem ci to ubranie. Pomyśleliśmy o tobie.
Trzecia osoba	on, ona, to, tak rozumiem	oni, oni	Jest poza sobą. Zabrał ze sobą swojego zwierzaka.

Zaimki osobowe nieakcentowane

Zaimki nieakcentowane to takie, które pełnią funkcję dopełnienia bezpośredniego lub pośredniego. Nazywa się je nieakcentowanymi, ponieważ brakuje im niezależności fonicznej, to znaczy wymagają czasownika, aby utworzyć jednostkę akcentującą. Są również nazywane klitycy.

W zależności od sposobu ich konstrukcji, nieakcentowane zaimki osobowe mogą być proklityczne lub enklityczne.

proklityka to te, które poprzedzają czasownik i są napisane jako oddzielne słowo, chociaż są od niego zależne.

enklityka to te, które są zintegrowane na końcu czasownika, tworząc jedno słowo. Są używane, gdy czasownik występuje w bezokoliczniku, rzeczowniku odsłownym lub trybie rozkazującym.

	Pojedynczy	Liczba mnoga	Przykłady (proclitic)	Przykłady (enklityki)
Pierwsza osoba	ja	nas	Chcę pojechać na wycieczkę.	Chodźmy stąd.
Druga osoba	herbata	ty, to, to	Co myślisz o filmie?	Możesz usiąść. Zamknij się.
Trzecia osoba	lo, le, la, se	oni, oni, oni	Podejrzewałem to od początku.	Szukaliśmy ich bez powodzenia.

Zobacz więcej:

• Przykłady zaimków