Co to jest obserwacja:
Obserwacja jest działaniem i rezultatem obserwacji. Jest również używany do nazwania notatki w piśmie w celu wyjaśnienia lub wyjaśnienia wątpliwego punktu. Może to być również komentarz lub wskazówka. Obserwacja to również technika zbierania informacji wykorzystywana na przykład do prowadzenia badań lub ewaluacji. To słowo pochodzi z łaciny observatĭo, -ōnis.
Obserwacja naukowa
Obserwacja naukowa jest strategią stosowaną przez metoda naukowa. Charakteryzuje się rygorystycznym procesem badawczym, który pozwala na uzyskanie informacji, opisanie sytuacji i przeciwstawienie hipotez. Ten rodzaj obserwacji składa się z intencjonalnej, wybiórczej i interpretacyjnej percepcji. Obserwator skupia swoją uwagę na sytuacji, zjawisku lub przedmiocie.
Rodzaje obserwacji
W zależności od sposobu zbierania danych obserwacja może być jakościowa lub ilościowa. W zależności od fizycznego zaangażowania obserwatora, obserwacja może być bezpośrednia lub pośrednia. W zależności od roli, jaką pełni obserwator, może być uczestnikiem lub nieuczestnikiem. W zależności od poziomu systematyzacji można rozróżnić obserwację systematyczną i niesystematyczną. W zależności od miejsca, w którym występuje, obserwacja może odbywać się w terenie lub w laboratorium. W zależności od liczby obserwatorów może być indywidualny lub zbiorowy.
Obserwacja jakościowa i obserwacja ilościowa
obserwacja jakościowa Jest to technika obserwacji charakteryzująca się mniejszym stopniem kontroli i systematyzacji w gromadzeniu informacji. Z drugiej strony rola obserwatora rośnie wraz z uwzględnianiem jego interpretacji. Obserwacja ilościowy Jest to systematyczny zapis informacji, który na ogół jest odzwierciedlony liczbowo i który odzwierciedla mierzalne lub obiektywne dane poprzez obserwację.
Obserwacja uczestnika
obserwacja uczestnicząca Jest to technika zbierania informacji polegająca na obserwacji podczas uczestniczenia w działaniach badanej grupy. Jest używany w naukach społecznych, takich jak antropologia. Ma na celu dostarczenie odpowiednich informacji poprzez udział obserwatora. Niektóre z elementów, które należy wziąć pod uwagę, to stopień uczestnictwa (aktywny lub pasywny), sposób dotarcia do grupy oraz używany język. Niektóre narzędzia do zapisywania informacji mogą być dokumentami osobistymi i opisowymi, zapisami narracyjnymi i mechanicznymi (zdjęciami, filmami…).
Obserwacja bezpośrednia i obserwacja pośrednia
bezpośrednia obserwacja Jest to technika zbierania informacji, w której obserwator wchodzi w bezpośredni i osobisty kontakt z obserwowanym zjawiskiem. W ten sposób uzyskuje się informacje z pierwszej ręki. obserwacja pośrednia Polega na gromadzeniu informacji o danych dostarczonych przez inne podmioty. Mogą to być informacje, których nie można bezpośrednio zaobserwować lub których wykonanie byłoby bardzo kosztowne, takie jak czynności osobiste.
Samoobserwacja
Jest to technika polegająca na zwracaniu uwagi na swoje zachowanie i rejestrowaniu go. Służy na przykład do obserwacji osobistych zachowań i ukrytych zachowań. Służy jako strategia oceny i leczenia.
