Czym jest taniec klasyczny:
Taniec klasyczny jest znany jako synonim baletu klasyczny lub po prostu balet. Techniki tańca klasycznego pojawiły się w XVII wieku i miały swój największy wyraz w epoce romantyzmu.
Taniec klasyczny nie odnosi się do tańca tradycyjnego czy ludowego, ale raczej do tańca powstałego w świecie zachodnim w okresie klasycznym od XVII do początku XIX wieku.
Taniec klasyczny Charakteryzuje się tym, że integruje nie tylko taniec, ale także muzykę, choreografię i scenografię. Na przykład kompozycje muzyczne były pozbawione znaczenia bez tańca i vice versa. Największe postępy w zakresie oświetlenia widowisk i sztuk performatywnych osiągnięto dzięki fascynacji tańcem klasycznym jako pełnym i kompleksowym widowiskiem.
- Taniec
- Sztuki sceniczne
Techniki tańca klasycznego czy baletu klasycznego mają korzenie w szkole włoskiej i francuskiej. Pięć podstawowych pozycji stóp stworzył Francuz Pierre Beauchamp (1630-1695) w XVII wieku i posiada dwa rodzaje wariacji: otwarte (nadużycie) i zamknięte (ferme).
Taniec klasyczny zaczyna doskonalić techniki skoków, takie jak techniki podnoszenia, skoki pływające, technika pointe wraz z bardziej zrównoważonymi postawami.
Taniec współczesny
Taniec współczesny pojawił się po I wojnie światowej jako oderwanie się od wzorców klasycznych i tradycyjnych, wpisując się w ruchy awangardowe.
Techniki tańca współczesnego kładły nacisk na ekspresyjne użycie tułowia, pracę na podłodze, upadki i regenerację, użycie oddechu oraz bardziej naturalne i ludzkie ruchy.
Taniec współczesny
Taniec współczesny wyłania się jako ewolucja tańca współczesnego. Jego techniki i style zaczęły pojawiać się w latach pięćdziesiątych, a szczyt w latach sześćdziesiątych.
Taniec współczesny stara się uczynić ten proces bardziej technicznym niż taniec współczesny, ale bardziej autentycznym i naturalnym niż taniec klasyczny.
