Czym jest Ten, który milczy, udziela:
Powiedzenie „kto milczy, udziela” jest popularnym powiedzeniem, z którego wynika, że kto nie sprzeciwia się temu, co mówi lub wyraża inna osoba, ale przeciwnie, milczy, wtedy podaje się powód do drugiego.
W tym sensie, odnosi się do osób, które wolą milczeć niż przemawiać na ich korzyść w temacie lub sprawie, która ich dotyczy, z którą ostatecznie wyrażają swoją aprobatę lub milcząco zgadzają się na to, co zostało powiedziane przez innych.
To powiedzenie, powszechnie dziś używane, odnosi się do sytuacji, w których dana osoba jest oskarżana lub pociągana do odpowiedzialności za coś, ale nie występuje w swojej obronie. Milczenie w tym przypadku jest kulturowo traktowane jako znak, że to, co mówi ktoś inny, jest akceptowane.
Na przykład, niektóre dzieci grają w piłkę nożną w pobliżu domu. W ogniu gry piłka zostaje rzucona i rozbija okno. Mężczyzna wychodzi z piłką w ręku i poucza ich. Dzieci, zamiast mu odpowiedzieć, milczą, bo wiedzą, że są odpowiedzialne.
Wyrażenie to jest również często używane tylko z pierwszym zdaniem, z którego sugeruje resztę. Na przykład: „Claudia nie powiedziała nic o nowych godzinach. Wiesz, co mówią: „ten, który milczy…”
Przeciwieństwem tego wyrażenia byłoby łacińskie przysłowie „excusatio non petita, manifesty accusatio”, które moglibyśmy przetłumaczyć jako„ niechciane wymówki, oczywiste oskarżenie ”. Dzieje się tak, gdy oferowane są wyjaśnienia dotyczące czegoś, o co nikt Cię nie obwinia. W związku z tym wyjaśnienia doprowadziłyby do samooskarżenia.
Synonimy tego powiedzenia Może to być ten, kto milczy i zgadza się, albo ten, kto milczy, ani nie daje, ani nie zaprzecza.
Po angielsku, wyrażenie "kto milczy, udziela", można przenieść na wyrażenie "milczenie daje zgodę", co dosłownie tłumaczyłoby "cisza daje zgodę". Na przykład: "Znasz stare powiedzenie „milczenie daje zgodꔄ(Znasz stare powiedzenie „milczenie daje zgodę”).
Zobacz też Ten, kto się usprawiedliwia, oskarża samego siebie.
