Czym jest Zadośćuczynienie:
Pokuta jest akt sprostowania wady. Czy on jest efekt czasownika expiate, który odnosi się do oczyszczenia z błędu lub grzechu przez ofiarę.
Słowo ekspiacja pochodzi z łaciny pokuta, złożony z przedrostka były wskazujące na „oddzielenie od wnętrza”; pius, pia, co oznacza „cnotliwy”, „sprawiedliwy”, „uczciwy”; Tak -tion, który wskazuje na działanie. Stąd odnosi się do efektu działania naprawiającego lub oczyszczającego uszkodzenia.
Wśród synonimów, których można użyć dla terminu pokuta, są następujące: zadośćuczynienie, ofiara, oczyszczenie, kara, pokuta, zadośćuczynienie, kara.
Dlatego przebłaganie jest kara lub ofiara, narzucone przez władze, które muszą być spełnione lub wykonane przez jednostkę w celu zwolnienia z winy. Na przykład: „Jego zadośćuczynieniem będzie przestrzeganie długiego kodeksu pozbawienia wolności za popełnienie aktów przemocy”.
Przebłaganie za popełnienie przestępstwa zostanie wymierzone przez sąd zgodnie z prawem, w ten sposób winny zapłaci karę lub pokutę jako karę za swoje przewinienie. Kary różnią się w zależności od powagi sprawy, na przykład kara pozbawienia wolności na kilka miesięcy lub lat.
- Grzech.
- Mea culpa.
Pokuta i religia
W religii chrześcijańskiej zadośćuczynienie polega na ofierze, która pozwala wyeliminować złe uczynki lub grzechy popełnione przez jednostkę, aby zbliżyć się i ustanowić harmonię z Bogiem. Dlatego słowo pokuta pojawia się w Biblii, zarówno w Starym, jak iw Nowym Testamencie.
Podobnie przebłaganie objawia się poprzez cierpienie, jakiego doświadczył Jezus Chrystus, płacąc za grzechy człowieka, za które został skazany i ukrzyżowany. Wtedy jego zmartwychwstanie było rezultatem jego zadośćuczynienia, to znaczy uwolnienia od wszelkiej winy lub grzechu.
W konsekwencji przebłaganie uważane jest za środek, dzięki któremu ludzie mogą otrzymać przebaczenie grzechów i żyć z Bogiem, jednak aby tak się stało, jednostki muszą mieć wiarę i przestrzegać świętych przykazań.
